رباعیهای مهستی گنجوی/رباعی شمارهٔ ۱۶
ظاهر
صحّاف پسر که شهرهٔ آفاق است | چون ابروی خویشتن به عالم طاق است | |||||
با سوزن مژگان بکند شیرازه | هر سینه که از دل غمش اوراق است |
صحّاف پسر که شهرهٔ آفاق است | چون ابروی خویشتن به عالم طاق است | |||||
با سوزن مژگان بکند شیرازه | هر سینه که از دل غمش اوراق است |