رباعیهای مهستی گنجوی/رباعی شمارهٔ ۱۴۹
| ای بیخبر از غایت دلداری من | فارغ ز دل ستمکش و زاری من | |||||
| خه خه ز شب کوته و شب خفتن تو | وه وه ز شب دراز و بیداری من | |||||
| ای بیخبر از غایت دلداری من | فارغ ز دل ستمکش و زاری من | |||||
| خه خه ز شب کوته و شب خفتن تو | وه وه ز شب دراز و بیداری من | |||||