رباعیهای مهستی گنجوی/رباعی شمارهٔ ۱۴۵
ظاهر
ای یاد تو تسبیح زبان و لب من | اندیشهٔ تو مونس روز و شب من | |||||
ای دوست مکن ستم که کاری بکند | دودِ دل و آهِ سحر و یا ربِ من |
ای یاد تو تسبیح زبان و لب من | اندیشهٔ تو مونس روز و شب من | |||||
ای دوست مکن ستم که کاری بکند | دودِ دل و آهِ سحر و یا ربِ من |