رباعی‌های مهستی گنجوی/رباعی شمارهٔ ۱۳۴
| نه مرد سجاده‌ایم و نه مرد کَلیم | ما مرد می‌ایم در خرابات مقیم | |||||
| قاضی نخورد می که از آن دارد بیم | دُردی خرابات به از مال یتیم | |||||
| نه مرد سجاده‌ایم و نه مرد کَلیم | ما مرد می‌ایم در خرابات مقیم | |||||
| قاضی نخورد می که از آن دارد بیم | دُردی خرابات به از مال یتیم | |||||