رباعیهای مهستی گنجوی/رباعی شمارهٔ ۱۳۲
ظاهر
هر شب ز غمت تازه عذابی بینم | در دیده به جای خواب آبی بینم | |||||
و آنگه که چو نرگس تو خوابم ببرد | آشفتهتر از زلف تو خوابی بینم |
هر شب ز غمت تازه عذابی بینم | در دیده به جای خواب آبی بینم | |||||
و آنگه که چو نرگس تو خوابم ببرد | آشفتهتر از زلف تو خوابی بینم |