رباعی‌های مهستی گنجوی/رباعی شمارهٔ ۱۳۰
| چون مرغ ضعیف بی پر و بی بالم | افتاده به دام و کس نداند حالم | |||||
| دردی به دلم سخت پدیدار آمد | امروز من خسته از آن می‌نالم | |||||
| چون مرغ ضعیف بی پر و بی بالم | افتاده به دام و کس نداند حالم | |||||
| دردی به دلم سخت پدیدار آمد | امروز من خسته از آن می‌نالم | |||||