رباعیهای مهستی گنجوی/رباعی شمارهٔ ۱۲
ظاهر
با من لب تو چو زلف تو بسته چراست؟ | چشم خوش تو خصم من خسته چراست؟ | |||||
بروی کمان مثالت اندر حق من | گر نیست جفای چرخ پیوسته چراست؟ |
با من لب تو چو زلف تو بسته چراست؟ | چشم خوش تو خصم من خسته چراست؟ | |||||
بروی کمان مثالت اندر حق من | گر نیست جفای چرخ پیوسته چراست؟ |