رباعی‌های مهستی گنجوی/رباعی شمارهٔ ۱۲

از ویکی‌نبشته
رباعی‌های مهستی گنجوی از مهستی گنجوی
(رباعی شمارهٔ ۱۲، با من لب تو چو زلف تو بسته چراست؟)
  با من لب تو چو زلف تو بسته چراست؟ چشم خوش تو خصم من خسته چراست؟  
  بروی کمان مثالت اندر حق من گر نیست جفای چرخ پیوسته چراست؟