رباعیهای مهستی گنجوی/رباعی شمارهٔ ۱۱۶
| ای رنج غم تو برده و خوردهٔ دل | اندیشهٔ تو به ناز پروردهٔ دل | |||||
| یاد لب تو نقش نهانخانهٔ جان | نور رخ تو شمع سراپردهٔ دل | |||||
| ای رنج غم تو برده و خوردهٔ دل | اندیشهٔ تو به ناز پروردهٔ دل | |||||
| یاد لب تو نقش نهانخانهٔ جان | نور رخ تو شمع سراپردهٔ دل | |||||