رباعی‌های مهستی گنجوی/رباعی شمارهٔ ۱۱
| هنگام صبوح گر بت حورسرشت | پُر می قدحی به من دهد بر لب کشت | |||||
| هرچند که از من باشد این سخن زشت | سگ به ز من ار هیچ کنم یاد بهشت | |||||
| هنگام صبوح گر بت حورسرشت | پُر می قدحی به من دهد بر لب کشت | |||||
| هرچند که از من باشد این سخن زشت | سگ به ز من ار هیچ کنم یاد بهشت | |||||