رباعی‌های مهستی گنجوی/رباعی شمارهٔ ۱۰۶
| در یافتم آخر ز قضاش را به شبش | صد بوسه زدم بر لب همچون رطبش | |||||
| او خواست که دشنام دهد حالی من | دشنام به بوسه در شکستم به لبش | |||||
| در یافتم آخر ز قضاش را به شبش | صد بوسه زدم بر لب همچون رطبش | |||||
| او خواست که دشنام دهد حالی من | دشنام به بوسه در شکستم به لبش | |||||