رباعی‌های مهستی گنجوی/رباعی شمارهٔ ۱۰۴
| از بس که کند زلف تو با روی تو ناز | بیم است که از رشک کنم کفر آغاز | |||||
| من بندهٔ بادی شوم ای شمع طراز | کو زلف تو را ز روی بر دارد باز | |||||
| از بس که کند زلف تو با روی تو ناز | بیم است که از رشک کنم کفر آغاز | |||||
| من بندهٔ بادی شوم ای شمع طراز | کو زلف تو را ز روی بر دارد باز | |||||