رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/گر دست دهد ز مغز گندم نانی

از ویکی‌نبشته

۱۷۵

  گر دست دهد ز مغز گندم نانی وز می دو منی ز گوسفندی رانی  
  با لاله رخیّ و گوشهٔ بُستانی عیشی بود آن نه حدّ هر سلطانی