رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/گر دست دهد ز مغز گندم نانی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
۱۷۵
| گر دست دهد ز مغز گندم نانی | وز می دو منی ز گوسفندی رانی | |||||
| با لاله رخیّ و گوشهٔ بُستانی | عیشی بود آن نه حدّ هر سلطانی | |||||