رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/چون روزی و عمر بیش و کم نتوان کرد
ظاهر
۷۴
چون روزی و عمر بیش و کم نتوان کرد | دل را بکَم و بیش دژم نتوان کرد | |||||
کار من و تو چنانکه رای من و تُست | از موم بدست خویش هم نتوان کرد |
رباعی ۷۴– خواجه حافظ میفرماید:
چو قسمت ازلی بی حضور ما کردند | گر اندکی نه بوفق رضاست خُرده مگیر |
رباعی ۹۵ هم نزدیک بهمین معنی است.