رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/من هیچ ندانم که مرا آنکه سرشت
ظاهر
۴۳
من هیچ ندانم که مرا آنکه سرشت | از اهل بهشت کرد یا دوزخ زشت | |||||
جامی و بتیّ و بربطی بر لبِ کشت | این هرسه مرا نقد و ترا نسیه بهشت |
۴۳
من هیچ ندانم که مرا آنکه سرشت | از اهل بهشت کرد یا دوزخ زشت | |||||
جامی و بتیّ و بربطی بر لبِ کشت | این هرسه مرا نقد و ترا نسیه بهشت |