رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/ترکیب پیاله که در هم پیوست
ظاهر
۲۲
ترکیب پیالهٔ که در هم پیوست | بشکستن آن روا نمیدارد مست | |||||
چندین سر و پای نازنین از سر دست | بر مِهرِ که پیوست و بکین که شکست |
رباعی ۲۲– فردوسی نزدیک باین معنی فرموده است:
جهانا مپرور چو خواهی درود | چو میبدروی پروریدن چه سود! |
خواجه حافظ فرماید:
با صبا در چمن لاله سحر میگفتم | که شهیدان کهاند اینهمه خونین کفنان |
مضمون این شعر خواجه نیز با آن معنی بیمناسبت نیست که میفرماید:
این چه استغناست یا رب وین چه قادر حکمت است | کاین همه زخم نهان هست و مجال آه نیست |