رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/از آمدن و رفتن ما سودی کو

از ویکی‌نبشته

۱۵۰

  از آمدن و رفتن ما سودی کو وز تار امید عمر ما پودی کو  
  چندین سر و پای نازنینانِ جهان میسوزد و خاک میشود دودی کو