رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/از آمدن و رفتن ما سودی کو
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
۱۵۰
| از آمدن و رفتن ما سودی کو | وز تار امید عمر ما پودی کو | |||||
| چندین سر و پای نازنینانِ جهان | میسوزد و خاک میشود دودی کو | |||||