| | | | | | |
| |
یوسف کنعانیم روی چو ماهم گواست |
|
هیچ کس از آفتاب خط و گواهان نخواست |
|
| |
سرو بلندم تو را راست نشانی دهم |
|
راستتر از سروقد نیست نشانی راست |
|
| |
هست گواه قمر چستی و خوبی و فر |
|
شعشعه اختران خط و گواه سماست |
|
| |
ای گل و گلزارها کیست گواه شما |
|
بوی که در مغزهاست رنگ که در چشم‌هاست |
|
| |
عقل اگر قاضیست کو خط و منشور او |
|
دیدن پایان کار صبر و وقار و وفاست |
|
| |
عشق اگر محرم است چیست نشان حرم |
|
آنک بجز روی دوست در نظر او فناست |
|
| |
عالم دون روسپیست چیست نشانی آن |
|
آنک حریفیش پیش و آن دگرش در قفاست |
|
| |
چونک به راهش کند آن به برش درکشد |
|
بوسه او نه از وفاست خلعت او نه از عطاست |
|
| |
چیست نشانی آنک هست جهانی دگر |
|
نو شدن حال‌ها رفتن این کهنه‌هاست |
|
| |
روز نو و شام نو باغ نو و دام نو |
|
هر نفس اندیشه نو نوخوشی و نوغناست |
|
| |
نو ز کجا می‌رسد کهنه کجا می‌رود |
|
گر نه ورای نظر عالم بی‌منتهاست |
|
| |
عالم چون آب جوست بسته نماید ولیک |
|
می‌رود و می‌رسد نو نو این از کجاست |
|
| |
خامش و دیگر مگو آنک سخن بایدش |
|
اصل سخن گو بجو اصل سخن شاه ماست |
|
| |
شاه شهی بخش جان مفخر تبریزیان |
|
آنک در اسرار عشق همنفس مصطفاست |
|
