دیوان شمس/یا رشا فدیته من زمن رایته
| یا رشا فدیته من زمن رایته | لست تقول اننی ارحم من سبیته | |||||
| محرقنی برده کفی اذا دعوته | محتجب بصده عنی اذا اتیته | |||||
| آه الیس ناظری مختلف لطیفه | آه الیس مهجتی مسکنه و بیته | |||||
| قد زرع الفراق فی خدی بذر زعفر | وشت علی العیون من کثره ما سقیته | |||||
| قوسک حیث ما رمی السهم اصاب مقلتی | سهمک ظل من دمی یکتب قد کفیته | |||||