دیوان شمس/گم شدن در گم شدن دین منست
ظاهر
گم شدن در گم شدن دین منست | نیستی در هست آیین منست | |||||
تا پیاده میروم در کوی دوست | سبز خنگ چرخ در زین منست | |||||
چون به یک دم صد جهان واپس کنم | بنگرم گام نخستین منست | |||||
من چرا گرد جهان گردم چو دوست | در میان جان شیرین منست | |||||
شمس تبریزی که فخر اولیاست | سین دندانهاش یاسین منست |