| | | | | | |
| |
گر از شراب دوشین در سر خمار داری |
|
بگذار جام ما را با این چه کار داری |
|
| |
ور تازه‌ای نه دوشین بنشین بیا بنوش این |
|
تا از خیال پیشین زنهار سر نخاری |
|
| |
تا سنگ را پرستی از دیگران گسستی |
|
دریا تو را نشاید گر سیل یاد آری |
|
| |
در بارگاه خاقان سودای پرنفاقان |
|
زنبیل هر گدایی در پیش شهریاری |
|
| |
فهرست یاد کینی با لطف ساتکینی |
|
اندر بهشت وآنگه در شعله‌های ناری |
|
| |
زین سر اگر ببینی مویی ز خوب چینی |
|
نی پرده زیر ماند نی نعره‌های زاری |
|
| |
نی غوره‌ای بجوشی نی سرکه‌ای فروشی |
|
الا شراب نوشی انگور می‌فشاری |
|
| |
انگور این وجودت افشردن تو سودت |
|
انگار کین نبودت تا چند مهر کاری |
|
| |
وقتی که دررمیدی تو سوی شمس تبریز |
|
آن جا خدای داند کاندر چه لاله زاری |
|
