پرش به محتوا

دیوان شمس/کسی کز غمزه‌ای صد عقل بندد

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(کسی کز غمزه‌ای صد عقل بندد)
  کسی کز غمزه‌ای صد عقل بندد گر او بر ما نخندد پس که خندد  
  اگر تسخر کند بر چرخ و خورشید بود انصاف و انصاف آن پسندد  
  دلا می‌جوش همچون موج دریا که گر دریا بیارامد بگندد  
  چو خورشیدی و از خود پاک گشتی ز تو چنگ اجل جز غم نرندد  
  شکرشیرینی گفتن رها کن ولیکن کان قندی چون نقندد