| | | | | | |
| |
چو عید و چون عرفه عارفان این عرفات |
|
به هر که قدر تو دانست می‌دهند برات |
|
| |
هلال وار ز راه دراز می‌آیند |
|
برای کارگزاری ز قاضی الحاجات |
|
| |
به مفلسان که ز بازارشان نصیبی نیست |
|
ز مخزن زر سلطان همی‌کشند زکات |
|
| |
پی گشادن درهای بسته می‌آیند |
|
گرفته زیر بغل‌ها کلیدهای نجات |
|
| |
به دست هر جان زنبیل زفت می‌آید |
|
شنیده بانگ تعالو لتأخذوا الصدقات |
|
| |
بیا بیا گذری کن ببین زکات ملک |
|
به طور موسی عمران و غلغل میقات |
|
| |
دریده پهلوی همیان از آن زر بسیار |
|
دریده قوصره‌هاشان ز بار قند و نبات |
|
| |
ز خرمن دو جهان مور خود چه تاند برد |
|
خمش کن و بنشین دور و می‌شنو صلوات |
|
