| | | | | | |
| |
چه باشد پیشه عاشق بجز دیوانگی کردن |
|
چه باشد ناز معشوقان بجز بیگانگی کردن |
|
| |
ز هر ذره بیاموزید پیش نور برجستن |
|
ز پروانه بیاموزید آن مردانگی کردن |
|
| |
چو شیر مست بیرون جه نه اول دان و نه آخر |
|
که آید ننگ شیران را ز روبه شانگی کردن |
|
| |
سرافراز است که لیکن نداند ذره باشیدن |
|
چه گویم باز را لیکن کجا پروانگی کردن |
|
| |
به پیش تیر چون اسپر برهنه زخم را جستن |
|
میان کوره با آتش چو زر همخانگی کردن |
|
| |
گر آب جوی شیرین است ولی کو هیبت دریا |
|
کجا فرزین شه بودن کجا فرزانگی کردن |
|
| |
تویی پیمانه اسرار گوش و چشم را بربند |
|
نتاند کاسه سوراخ خود پیمانگی کردن |
|
| |
اگر باشد شبی روشن کجا باشد به جای روز |
|
وگر باشد شبه تابان کجا دردانگی کردن |
|
