دیوان شمس/پیشتر آ پیشتر ای بوالوفا
ظاهر
پیشتر آ پیشتر ای بوالوفا | از من و ما بگذر و زوتر بیا | |||||
پیشتر آ درگذر از ما و من | پیشتر آ تا نه تو باشی نه ما | |||||
کبر و تکبر بگذار و بگیر | در عوض کبر چنین کبریا | |||||
گفت الست و تو بگفتی بلی | شکر بلی چیست کشیدن بلا | |||||
سر بلی چیست که یعنی منم | حلقه زن درگه فقر و فنا | |||||
هم برو از جا و هم از جا مرو | جا ز کجا حضرت بیجا کجا | |||||
پاک شو از خویش و همه خاک شو | تا که ز خاک تو بروید گیا | |||||
ور چو گیا خشک شوی خوش بسوز | تا که ز سوز تو فروزد ضیا | |||||
ور شوی از سوز چو خاکستری | باشد خاکستر تو کیمیا | |||||
بنگر در غیب چه سان کیمیاست | کو ز کف خاک بسازد تو را | |||||
از کف دریا بنگارد زمین | دود سیه را بنگارد سما | |||||
لقمه نان را مدد جان کند | باد نفس را دهد این علمها | |||||
پیش چنین کار و کیا جان بده | فقر به جان داند جود و سخا | |||||
جان پر از علت او را دهی | جان بستانی خوش و بیمنتها | |||||
بس کنم این گفتن و خامش کنم | در خمشی به سخن جان فزا |