دیوان شمس/وقتت خوش وقتت خوش حلوایی و شکرکش

by مولوی

	وقتت خوش وقتت خوش حلوایی و شکرکش			جمشید تو را چاکر خورشید تو را مفرش
	بخرام بیا کاین دم والله که نمی‌گنجد			نی میوه و نی شیوه نی چرخ و مه و مه وش
	جز ما و تو و جامی دریا کف خوش نامی			چون دیگ مجوش از غم چون ریگ بیا درکش
	زان سوی چو بگذشتم شش پنج زنش گشتم			یا رب که چه‌ها دارد زان جانب پنج و شش
	ناساخته افتادم در دام تو ای خوش دم			ای باده در باده ای آتش در آتش
	نی بس کن و نی بس کن خود را همه اخرس کن			کاین نیست قرائاتی کش فهم کند اخفش