| | | | | | |
| |
وقتت خوش ای حبیبی، بشنو بحق یاری |
|
ارحم حنین قلبی لا تسع فی ضراری |
|
| |
دل را مکن چو خاره، مگزین ز ما کناره |
|
یا منیة الفاد، دار ولا تمار |
|
| |
ساقی خاص روحی، در ده می صبوحی |
|
اللیل قد تولی و البدر فی‌التواری |
|
| |
ای برده هوش ما را، یار آر دوش ما را |
|
اسقیتنا کسا صرفا علی‌الخمار |
|
| |
مار را خراب کردی، غرق شراب کردی |
|
حتی بدا و افشا، ما کان فی سراری |
|
| |
سلطان خیل مایی، لیلی لیل مایی |
|
یا لدةاللیالی، یا بهجةالنهار |
|
| |
ای سر طور سینا وی نور چشم بینا |
|
انت‌الکبیر فینا، فارحم علی‌اصغار |
|
| |
هین نوبت جنون شد، مستی ما فزون شد |
|
یا مسکرالعقول، یا هادم‌الوقار |
|
| |
شاه سخن‌ور آمد، موج سخن درآمد |
|
نحن‌الصدا نصدی، والله خیر قاری |
|
