دیوان شمس/همه را بیازمودم ز تو خوشترم نیامد

by مولوی

	همه را بیازمودم ز تو خوشترم نیامد			چو فروشدم به دریا چو تو گوهرم نیامد
	سر خنب‌ها گشادم ز هزار خم چشیدم			چو شراب سرکش تو به لب و سرم نیامد
	چه عجب که در دل من گل و یاسمن بخندد			که سمن بری لطیفی چو تو در برم نیامد
	ز پیت مراد خود را دو سه روز ترک کردم			چه مراد ماند زان پس که میسرم نیامد
	دو سه روز شاهیت را چو شدم غلام و چاکر			به جهان نماند شاهی که چو چاکرم نیامد
	خردم گفت برپر ز مسافران گردون			چه شکسته پا نشستی که مسافرم نیامد
	چو پرید سوی بامت ز تنم کبوتر دل			به فغان شدم چو بلبل که کبوترم نیامد
	چو پی کبوتر دل به هوا شدم چو بازان			چه همای ماند و عنقا که برابرم نیامد
	برو ای تن پریشان تو وان دل پشیمان			که ز هر دو تا نرستم دل دیگرم نیامد