دیوان شمس/هله زیرک هله زیرک هله زیرک هله زوتر
ظاهر
هله زیرک هله زیرک هله زیرک هله زوتر | هله کز جنبش تو کار همه نیکوتر | |||||
بدوان از پی مردان بنگر از چپ و راست | جسته از سنگ ستاره ز قمر مه روتر | |||||
یک به یک پیش تو آیند چو از جا بروی | همچو من بسته کمرها ز شکر خوش خوتر | |||||
در گلشن بگشاید ز درون صورت عشق | صورتش چون گل سرخ از گل تر خوش بوتر | |||||
عشق داوود شود آهن از او نرم شود | شیر آهو شود آن جا وزو آهوتر | |||||
هر یکی ذره شود عیسی و عیسی نفسی | مرگ جان بخش شود بلک ز جان دلجوتر | |||||
اندر آن حال اگر ماه ببوسد لب تو | گوییش خیز برو از بر ما آن سوتر | |||||
دل من پرسخنست ار چه دهان بربستم | تا بگوید خردی کوست ز ما خوشگوتر |