دیوان شمس/هست اندر غم تو دلشده دانشمندی

by مولوی

	هست اندر غم تو دلشده دانشمندی			همچو نقره‌ست در آتشکده دانشمندی
	بر امید کرم و رحمت بخشایش تو			از ره دور به سر آمده دانشمندی
	هست ز اوباش خیالات تو اندر ره عشق			خسته و شیفته و ره زده دانشمندی
	چه زیان دارد خوبی تو را دوست اگر			قوت یابد ز چنین مایده دانشمندی
	با چنین جام جنونی که تو گردان کردی			کی بماند به سر قاعده دانشمندی
	کی روا دارد انصاف و جوانمردی تو			که به غم کشته شود بیهده دانشمندی
	کی روا دارد خورشید حق گرمی بخش			که فسرده شود از مجمده دانشمندی
	جانب مدرسه عشق کشیدش لطفت			تا ز درس تو برد فایده دانشمندی
	نحس تربیع عناصر بگرفتش رحمی			تا منور شود از منقده دانشمندی
	بس سخن دارد وز بیم ملال دل تو			لب ببسته‌ست در این معبده دانشمندی