دیوان شمس/هزار بار کشیده‌ست عشق کافرخو

by مولوی

	هزار بار کشیده‌ست عشق کافرخو			شبم ز بام به حجره ز حجره تا سر کو
	شب آن چنان به گاه آمده که هی برخیز			گرفته گوش مرا سخت همچو گوش سبو
	ز هر چه پر کندم من سبوی تسلیمم			سبو اسیر سقاست چون گریزد از او
	هزار بار سبو را به سنگ بشکست او			شکست او خوشم آید ز شوق و ذوق رفو
	سبو سپرده به دو گوش با هزاران دل			بدان هوس که خورد غوطه در میانه جو