دیوان شمس/نگشتم از تو هرگز ای صنم سیر
ظاهر
نگشتم از تو هرگز ای صنم سیر | ولیک از هجر گشتم دم به دم سیر | |||||
همیبینم رضایت در غم ماست | چگونه گردد این بیدل ز غم سیر | |||||
چه خون آشام و مستسقیست این دل | که چشمم مینگردد ز اشک و نم سیر | |||||
اگر سیری از این عالم بیا که | نگردد هیچ کس زان عالمم سیر | |||||
چو دیدم اتفاق عاشقانت | شدستم از خلاف و لا و لم سیر | |||||
ولی دردم تو اسرافیل جانها | نیم از نفخ روح و زیر و بم سیر | |||||
چو بوی جام جان بر مغز من زد | شدم ای جان جان از جام جم سیر | |||||
چو بیشست آن جنون لحظه به لحظه | خسیس آن کو نگشت از بیش و کم سیر | |||||
چو دیدم کاس و طاس او شدستم | از این طشت نگون خم به خم سیر | |||||
خیال شمس تبریزی بیامد | ز عشق خال او گشتم ز غم سیر |