دیوان شمس/نظری به کار من کن که ز دست رفت کارم
ظاهر
نظری به کار من کن که ز دست رفت کارم | به کسم مکن حواله که بجز تو کس ندارم | |||||
چه کمی درآید آخر به شرابخانه تو | اگر از شراب وصلت ببری ز سر خمارم | |||||
چو نیم سزای شادی ز خودم مدار بیغم | که در این میان همیشه غم توست غمگسارم |