دیوان شمس/مباد با کس دیگر ثنا و دشنامش

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(مباد با کس دیگر ثنا و دشنامش)
  مباد با کس دیگر ثنا و دشنامش که هر دو آب حیاتست پخته و خامش  
  خمار باده او خوشترست یا مستی که باد تا به ابد جان‌های ما جامش  
  ستم ز عدل ندانم ز مستی ستمش مرا مپرس ز عدل و ز لطف و انعامش  
  جفای او که روان گریزپای مرا حریف مرغ وفا کرد دانه و دامش  
  بسی بهانه روانم نمود تا نرود کشید جانب اقبال کام و ناکامش  
  طرب نخواهد آن کس که درد او بشناخت نشان نماند او را که بشنود نامش