دیوان شمس/ما گوش شماییم شما تن زده تا کی
ظاهر
ما گوش شماییم شما تن زده تا کی | ما مست و خراباتی و بیخود شده تا کی | |||||
ما سوخته حالان و شما سیر و ملولان | آخر بنگویید که این قاعده تا کی | |||||
دل زیر و زبر گشت مها چند زنی طشت | مجلس همه شوریده بتا عربده تا کی | |||||
دی عقل درافتاد و به کف کرده عصایی | در حلقه رندان شده کاین مفسده تا کی | |||||
چون ساقی ما ریخت بر او جام شرابی | بشکست در صومعه کاین معبده تا کی | |||||
تسبیح بینداخت و ز سالوس بپرداخت | کاین نوبت شادی است غم بیهده تا کی | |||||
آنها که خموشند به مستی مزه نوشند | ای در سخن بیمزه گرم آمده تا کی |