| | | | | | |
| |
عید آمد و خوش آمد دلدار دلکش آمد |
|
هر مرده‌ای ز گوری برجست و پیشش آمد |
|
| |
دل را زبان بباید تا جان به چنگش آرد |
|
جان پاکشان بیاید کان یار سرکش آمد |
|
| |
جان غرق شهد و شکر از منبع نباتش |
|
مه در میان خرمن زان ترک مه وش آمد |
|
| |
خاک از فروغ نفخش قبله فرشته آمد |
|
کب از جوار آتش همطبع آتش آمد |
|
| |
جان و دل فرشته جفت هوای حق شد |
|
گردون فرشتگان را زان روی مفرش آمد |
|
| |
نر باش و صیقلی کن دل را و نقش برخوان |
|
بی نقش و بی‌جهات این شش سو منقش آمد |
|
| |
آن لعل را در آخر در جیب خویش یابی |
|
بر جیب پاک جیبان نورش مر شش آمد |
|
| |
ز افیون شربت او سرمست خفت بدعت |
|
ز استون رحمت او دولت منعش آمد |
|
| |
ای هوشمند گوشی کو را کشید دستش |
|
وی روسپید رویی کز وی مخمش آمد |
|
| |
خاموش پنج نوبت مشنو ز آسمانی |
|
کان آسمان برون این پنج و این شش آمد |
|
