دیوان شمس/طارت الکتب الکرام من کرام یا عباد
ظاهر
طارت الکتب الکرام من کرام یا عباد | ایقظوا من غفله ثم انشروا للاجتهاد | |||||
جاء نا میزاننا کی نختبر اوزاننا | ربنا اصلح شأننا اوجد به عفو یا جواد | |||||
اضحکوا بعد البکاء نعم هذا المشتکی | قد خرجتم من حجاب و انتبهتم من رقاد | |||||
پارسی گوییم شاها آگهی خود از فاد | ماه تو تابنده باد و دولت پاینده باد | |||||
هر ملولی که تو را دید و خوش و تازه نشد | آب و نانش تیره باد و آتشش بادا رماد | |||||
خوابناکی که صباحت دید وز جا برنجست | چشم بختش خفته بادا تا الی یوم المعاد |