| | | | | | |
| |
شد پی این لولیان در حرم ذوالجلال |
|
چشمه و سبزه مقام شوخی و دزدی حلال |
|
| |
رهزنی آن کس کند کو نشناسد رهی |
|
خانه دغل او بود کو نشناسد جمال |
|
| |
اهل جهان عنکبوت صید همه خرمگس |
|
هیچ از ایشان مگو تام نگیرد ملال |
|
| |
دزد نهان خانه را شاهد و غماز کیست |
|
چهره چون زعفران اشک چو آب زلال |
|
| |
اشک چرا می‌دود تا بکشد آتشی |
|
زرد چرا می‌شود تا بکند وصف حال |
|
| |
اشک و رخ عاشقان می‌کشدت که بیا |
|
پیشگه عشق رو خیز ز صف نعال |
|
| |
زردی رخ آینه‌ست سرخی معشوق را |
|
اشک رقم می‌کشد بر صحف خط و خال |
|
| |
این همه خوبی و کش بر رخ خاک حبش |
|
تافته از ماه غیب پرتو نور کمال |
|
| |
صبر کن این یک دو روز با همه فر و فروز |
|
بازرود سوی اصل بازکند اتصال |
|
