دیوان شمس/شبی که دررسد از عشق پیک بیداری

by مولوی

	شبی که دررسد از عشق پیک بیداری			بگیرد از سر عشاق خواب بیزاری
	ستاره سجده کند ماه و زهره حال آرد			رها کن خرد و عقل سیر و رهواری
	زهی شبی که چنان نجم در طلوع آید			به روز روشن بدهد صفات ستاری
	ز ابتدای جهان تا به انتهای جهان			کسی ندید چنین بی‌هشی و هشیاری
	تو خواه برجه و خواهی فروجه این نبود			کی زهره دارد با آفتاب سیاری
	طمع مدار که امشب بر تو آید خواب			که برنشست به سیران خدیو بیداری