دیوان شمس/سگ ار چه بی‌فغان و شر نباشد
| سگ ار چه بی‌فغان و شر نباشد | سگ ما چون سگ دیگر نباشد | |||||
| شنو از مصطفی کو گفت دیوم | مسلمان شد دگر کافر نباشد | |||||
| سگ اصحاب کهف و نفس پاکان | اگر بر در بود بر در نباشد | |||||
| سگ اصحاب را خوی سگی نیست | گر این سر سگ نمود آن سر نباشد | |||||
| که موسی را درخت آن شب چو اختر | نمود آذر ولیک آذر نباشد | |||||