دیوان شمس/سلبالعشق فادی، حصلالیوم مرادی
ظاهر
سلبالعشق فادی، حصلالیوم مرادی | بزن ای مطرب عارف، که زهی دولت و شادی | |||||
اذنالعشق تعالوا، لتذوقوا و تنالوا | هله ای مژده شیرین، چه نسیمی و چه بادی! | |||||
کتبالروح سراحی الکاس صیاحی | ز تو اندر دورانم، که ره دور گشادی | |||||
لخلیلی دورانی، لحبیبی سیرانی | چو جهت نیست خدا را، چه روم سوی بوادی؟! | |||||
نه که بر کعبهی اعظم دورانست و طوافی؟ | دورانی و طوافی لک، یا اهل ودادی | |||||
فتحالعشق رواقا فاجیبوه سباقا | هله در گلشن جان رو، چو مریدی و مرادی | |||||
لتری فیه خمورا، و نشاطا و سرورا | که چنان عیش ندیدی تو از آن روز که زادی | |||||
انا قصرت کلامی، فتفضل بتمامی | بگشا شرح محبت هله بر رغم اعادی |