دیوان شمس/سخن که خیزد از جان ز جان حجاب کند

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(سخن که خیزد از جان ز جان حجاب کند)
  سخن که خیزد از جان ز جان حجاب کند ز گوهر و لب دریا زبان حجاب کند  
  بیان حکمت اگر چه شگرف مشعله ایست ز آفتاب حقایق بیان حجاب کند  
  جهان کفست و صفات خداست چون دریا ز صاف بحر کف این جهان حجاب کند  
  همی‌شکاف تو کف را که تا به آب رسی به کف بحر بمنگر که آن حجاب کند  
  ز نقش‌های زمین و ز آسمان مندیش که نقش‌های زمین و زمان حجاب کند  
  برای مغز سخن قشر حرف را بشکاف که زلف‌ها ز جمال بتان حجاب کند  
  تو هر خیال که کشف حجاب پنداری بیفکنش که تو را خود همان حجاب کند  
  نشان آیت حقست این جهان فنا ولی ز خوبی حق این نشان حجاب کند  
  ز شمس تبریز ار چه قرضه ایست وجود قراضه ایست که جان را ز کان حجاب کند