دیوان شمس/سبکتری تو از آن دم که می‌رسد ز صبا

by مولوی

	سبکتری تو از آن دم که می‌رسد ز صبا			ز دم زدن نشود سیر و مانده کس جانا
	ز دم زدن کی شود مانده یا کی سیر شود			تو آن دمی که خدا گفت یحیی الموتی
	دهان گور شود باز و لقمه ایش کند			چو بسته گشت دهان تن از دم احیا
	دمم فزون ده تا خیک من شود پرباد			که تا شوم ز دم تو سوار بر دریا
	مباد روزی کاندر جهان تو درندمی			که یک گیاه نروید ز جمله صحرا
	فروکش این دم زیرا تو را دمی دگر است			چو بسکلد ز لب این باد آن بود برجا