| | | | | | |
| |
ساقی روحانیان روح شدم خیز خیز |
|
تا که ببینند خلق دبدبه رستخیز |
|
| |
دوش مرا شاه خواند بر سر من حکم راند |
|
در تن من خون نماند خون دل رز بریز |
|
| |
با دل و جان یاغیم بی‌دل و جان می‌زیم |
|
باطن من صید شاه ظاهر من در گریز |
|
| |
ای غم و اندیشه رو باده و بای غمست |
|
چونک بغرید شیر رو چو فرس خون بمیز |
|
| |
کشته شوم هر دمی پیش تو جرجیس وار |
|
سر بنهادن ز من وز تو زدن تیغ تیز |
|
| |
تشنه ترم من ز ریگ ترک سبو گیر و دیگ |
|
با جگر مرده ریگ ساقی جان در ستیز |
|
| |
تا می دل خورده‌ام ترک جگر کرده‌ام |
|
چونک روم در لحد زان قدحم کن جهیز |
|
| |
ترک قدح کن بیار ساغر زفت ای نگار |
|
ساغر خردم سبوست من چه کنم کفجلیز |
|
| |
شمس حق و دین بتاب بر من و تبریزیان |
|
تا که ز تف تموز سوزد پرده حجیز |
|
