| | | | | | |
| |
رحم بر یار کی کند هم یار |
|
آه بیمار کی شنود بیمار |
|
| |
اشک‌های بهار مشفق کو |
|
تا ز گل پر کنند دامن خار |
|
| |
اکثروا ذکر هادم اللذات |
|
بشنوید از خزان بی‌زنهار |
|
| |
غار جنت شود چو هست در او |
|
ثانی اثنین اذ هما فی الغار |
|
| |
ز آه عاشق فلک شکاف کند |
|
ناله عاشقان نباشد خوار |
|
| |
فلک از بهر عاشقان گردد |
|
بهر عشقست گنبد دوار |
|
| |
نی برای خباز و آهنگر |
|
نی برای دروگر و عطار |
|
| |
آسمان گرد عشق می‌گردد |
|
خیز تا ما کنیم نیز دوار |
|
| |
بین که لو لاک ما خلقت چه گفت |
|
کان عشق است احمد مختار |
|
| |
مدتی گرد عاشقی گردیم |
|
چند گردیم گرد این مردار |
|
| |
چشم کو تا که جان‌ها بیند |
|
سر برون کرده از در و دیوار |
|
| |
در و دیوار نکته گویانند |
|
آتش و خاک و آب قصه گزار |
|
| |
چون ترازو و چون گز و چو محک |
|
بی‌زبانند و قاضی بازار |
|
| |
عاشقا رو تو همچو چرخ بگرد |
|
خامش از گفت و جملگی گفتار |
|
