دیوان شمس/دوش همه شب دوش همه شب گشتم من بر بام حبیبی
ظاهر
دوش همه شب گشتم من بر بام حبیبی | اختر و گردون برده ز زهره جام حبیبی | |||||
جمله جانها بسته پر و پا بسته پر و پا | ه همچو دل من دلخوش اندر دام حبیبی | |||||
دام تو خوشتر از می احمر وز زر اخضر | از زر پخته نادرهتر بد خام حبیبی | |||||
نور رخ شه حسرت صد مه رهزن صد ره | صبح سعادت درج شده در شام حبیبی | |||||
مخزن قارون اختر گردون ملک همایون | گر بدهد جان او نگزارد وام حبیبی | |||||
عام شدهست این نظم سخنها لیک تو این بین | ای شده قربان خاص جهان در عام حبیبی |