دیوان شمس/دل با دل دوست در حنین باشد
ظاهر
دل با دل دوست در حنین باشد | گویای خموش همچنین باشد | |||||
گویم سخن و زبان نجنبانم | چون گوش حسود در کمین باشد | |||||
دانم که زبان و گوش غمازند | با دل گویم که دل امین باشد | |||||
صد شعلهی آتش است در دیده | از نکته دل که آتشین باشد | |||||
خود طرفهتر این که در دل آتش | چندین گل و سرو و یاسمین باشد | |||||
زان آتش باغ سبزتر گردد | تا آتش و آب همنشین باشد | |||||
ای روح مقیم مرغزاری تو | کان جا دل و عقل دانه چین باشد | |||||
آن سوی که کفر و دین نمیگنجد | کی ما و من فلان دین باشد |