دیوان شمس/دلم را ناله سرنای باید
ظاهر
دلم را ناله سرنای باید | که از سرنای بوی یار آید | |||||
به جان خواهم نوای عاشقانه | کز آن ناله جمال جان نماید | |||||
همینالم که از غم بار دارم | عجب این جان نالان تا چه زاید | |||||
بگو ای نای حال عاشقان را | که آواز تو جان میآزماید | |||||
ببین ای جان من کز بانگ طاسی | مه بگرفته چون وا میگشاید | |||||
بخوان بر سینه دل این عزیمت | که تا فریاد از پریان برآید | |||||
چو ناله مونس رنجور گردد | گرش گویی خمش کن هم نشاید |