دیوان شمس/دلبری و بیدلی اسرار ماست
ظاهر
دلبری و بیدلی اسرار ماست | کار کار ماست چون او یار ماست | |||||
نوبت کهنه فروشان درگذشت | نوفروشانیم و این بازار ماست | |||||
نوبهاری کو جهان را نو کند | جان گلزارست اما زار ماست | |||||
عقل اگر سلطان این اقلیم شد | همچو دزد آویخته بر دار ماست | |||||
آنک افلاطون و جالینوس ماست | پرفنا و علت و بیمار ماست | |||||
گاو و ماهی ثری قربان ماست | شیر گردونی به زیر بار ماست | |||||
هر چه اول زهر بد تریاق شد | هر چه آن غم بد کنون غمخوار ماست | |||||
دعوی شیری کند هر شیرگیر | شیرگیر و شیر او کفتار ماست | |||||
ترک خویش و ترک خویشان میکنیم | هر چه خویش ما کنون اغیار ماست | |||||
خودپرستی نامبارک حالتیست | کاندر او ایمان ما انکار ماست | |||||
هر غزل کان بیمن آید خوش بود | کاین نوا بیفر ز چنگ و تار ماست | |||||
شمس تبریزی به نور ذوالجلال | در دو عالم مایه اقرار ماست |