| | | | | | |
| |
دلا چون واقف اسرار گشتی |
|
ز جمله کارها بی‌کار گشتی |
|
| |
همان سودایی و دیوانه می‌باش |
|
چرا عاقل شدی هشیار گشتی |
|
| |
تفکر از برای برد باشد |
|
تو سرتاسر همه ایثار گشتی |
|
| |
همان ترتیب مجنون را نگه دار |
|
که از ترتیب‌ها بیزار گشتی |
|
| |
چو تو مستور و عاقل خواستی شد |
|
چرا سرمست در بازار گشتی |
|
| |
نشستن گوشه ای سودت ندارد |
|
چو با رندان این ره یار گشتی |
|
| |
به صحرا رو بدان صحرا که بودی |
|
در این ویرانه‌ها بسیار گشتی |
|
| |
خراباتی است در همسایه تو |
|
که از بوهای می خمار گشتی |
|
| |
بگیر این بو و می‌رو تا خرابات |
|
که همچون بو سبک رفتار گشتی |
|
| |
به کوه قاف رو مانند سیمرغ |
|
چه یار جغد و بوتیمار گشتی |
|
| |
برو در بیشه معنی چو شیران |
|
چه یار روبه و کفتار گشتی |
|
| |
مرو بر بوی پیراهان یوسف |
|
که چون یعقوب ماتم دار گشتی |
|
