| | | | | | |
| |
در خانه دل ای جان آن کیست ایستاده |
|
بر تخت شه کی باشد جز شاه و شاه زاده |
|
| |
کرده به دست اشارت کز من بگو چه خواهی |
|
مخمور می چه خواهد جز نقل و جام و باده |
|
| |
نقلی ز دل معلق جامی ز نور مطلق |
|
در خلوت هوالحق بزم ابد نهاده |
|
| |
ای بس دغل فروشان در بزم باده نوشان |
|
هش دار تا نیفتی ای مرد نرم و ساده |
|
| |
در حلقه قلاشی زنهار تا نباشی |
|
چون غنچه چشم بسته چون گل دهان گشاده |
|
| |
چون آینه است عالم نقش کمال عشق است |
|
ای مردمان کی دیده است جزوی ز کل زیاده |
|
| |
چون سبزه شو پیاده زیرا در این گلستان |
|
دلبر چو گل سوار است باقی همه پیاده |
|
| |
هم تیغ و هم کشنده هم کشته هم کشنده |
|
هم جمله عقل گشته هم عقل باده داده |
|
| |
آن شه صلاح دین است کو پایدار بادا |
|
دست عطاش دایم در گردنم قلاده |
|
